غرور

غرور

((تو را دوست دارم ولی من مغرورم !!! وهیچ وقت این را به تو نمی گویم !))

این کلامی است که از پس چشمان سیاهت ، نگاههای ملتمسانه ات به من گفتند !
نگاهم که می کنی ، دفترچه تمنا هایت بی اختیار نمایان می شود !
اینقدر خودت را آزار نده ، من همه چیز را می دانم ، تو سخت به من محتاجی ولی سختتر از آن مغرور ! واین همان دیو غرور است که مرا روز به روز از تو دورتر می کند !
می دانم ، سخت است ! ولی چرا ما همگی عادت به تظاهر داریم ؟؟
ای کاش قلب تو قادر به سخن گفتن بود ، و آن وقت بود که ، هنگامی که لب می گشادی ، خداوند از آفریدن مجنون ، سخت پشیمان می شد !!!!!!